kryształowy psychodeliczny aspergerowski terroryzm

Trip raport napisany na potrzeby chimerycznego pisma transgresyjnego Ulvhel (ulvhel.wordpress.com)

Jako, źe wszyscy amoraliści w historii razem wzięci nie dopuścili się tylu okrucieństw i zniszczeń co przeciętny moralista w ciągu źycia, sądzę, że kiedy ktoś zaczyna bredzić o moralności, powinno się szybko zamienić samochód na czołg, kupić broń i amunicję, ubrać hełm i zbudować schron przeciwlotniczy. Tacy ludzie są niebezpieczni.

___

Robert Anton Wilson

‘nigdzie nie napotkasz władzy’

Dokładna lokalizacja, okoliczności zażyć w ciągu 4 dni nie zostaną tu sprecyzowane, gdyż rozmyły się w całkowitym potencjale neuroreprogramacyjnym doświadczenia. W pamięci zachowało się podanie dożylne w pracy na ochronie, na błoniach krakowskich, cmentarzu rakowickim, w lesie wolskim i w paru kamienicach starego miasta. Nadmienić należy, że dochodziło do cokolwiek niebezpiecznych sytuacji, jak ta, gdy idąc ulicą w pobliżu komendy na ul. Lubicz z otwartym piwem N. został zatrzymany przez radiowóz, odbyło się przeszukanie, z tym że G. nosiła plecak N., a do tego miała na sobie kurtkę ochrony (w kieszeni której był kryształ), co sprawiło, że przeszukany został tylko N. Milicjanci byli lekko podkurwieni faktem, że wobec braku meldunku N. nie mogą wymierzyć mu mandatu, a znalezione opakowania po igłach niczego nie dowodzą, w dodatku zatrzymany twierdzi, że tabletki, które posiada w samarce po filtrach do papierosów otrzymuje na receptę od psychiatry w związku z potrójną diagnozą. Nie zmąciło to planów na wieczór, po kwadransie procedur na komendzie udaliśmy się na działki przy Cmentarzu Rakowickim celem podania, co było utrudnione przez ciemność, chłód i trudną dostępność żył u G.

N. widział zielone, pokryte łuskami oblicze Seta-Tyfona, holograficznie świecące wielobarwne łuski splotów węży. Wzór utworzony z igieł tui i jaszczurek. Lustro, z grubym napisem krwią: IN HOC SIGNO VINCES. Jakby przez połamaną szybę widział wnętrze pokoju, będącego głęboko pod ziemią – na jego ołtarzu stoi kadzidło, jest to miejsce wielkiej diabolicznej władzy, skąd źródło biorą korzenie Yggdrasila (flashback z tripa po dxm). Oboje widzieli oko węża, N. z czarną tęczówką, eliptyczną źrenicą i białą otoczką, G. z żółtą tęczówką i zieloną otoczką. Duchy zmarłych w postaci fioletowych cieni ludzkich kształtów, które obserwowały nas ze współczuciem i miłością, ale też pewną dozą smutku. G. też czuła obecność zmarłych, przekazywały telepatycznie swoją akceptację dla naszego czynienia podług Woli.

G: Wjazd agresywny, momentami zaczęło ją piec całe ciało, a w szczególności twarz i policzki. Widziała ciemny pokój z jednym jasnym, oświetlonym punktem, który był jakby ołtarzem (flashback z dxm). W pokoju tym przebywała jedna ważna postać – Sędzia. Widziała go też na dxm i powiedział jej wtedy, że ma na ziemi misję do spełnienia. Ujrzała kosmos, zbiory galaktyk i ziemię jako miejsce, w którym mamy jedyną szansę na dokonanie wyboru. N. powiedział, że jest to możliwość pokierowania swoim życiem tak, aby zamienić się w coś pełniejszego, aby zrzucić łuski lub wykluć się z jaja (G. przez chwilę wydawało się, że cała się łuszczy i jak wąż zmienia skórę).  Zwały ciał zastrzelonych ludzi, morze z wysoka z chmur z mieniącą się linią brzegową.

Błonia krakowskie, po 18-tej, słoneczne popołudnie, we trójkę przykucamy se na trawie i szykujemy każdemu po ¾ g kryształu. G jest zmarznięta i nie trafiam jej w dłoń, wobec czego zdejmuje trampki i skarpety i kładzie mi stopę na kolanie. Pocieram ją i chucham, ale niektóre potencjalne żyły trudno odróżnić od ścięgien. Prosimy M., aby jej podał i ten wykorzystując cały zasób wieloletniej, narkotycznej wiedzy, za trzecim podejściem trafia jej w stopę. Ja podaję sobie szybko strzała 6-tką w centralkę i gdy dociskam tłoczek, zaczynam dusząco kaszleć, robi mi się gorąco i kładę się na trawie, zaczynając obserwować półprzezroczystą przesłonę z białych, mieniących, przesuwających się rombów i łusek, rozczapierzających krawędzie chmur na skrzydłach. M. poleca mi wstać i mówi, żebym oddychał, z obawy że nie przedawkowałem, ale ja czuję się dobrze, nabuzowany aurą i następnie próbuję sprawić, aby buzowanie aur moich i G. weszło w stan harmonijnej pełni.

Paliliśmy syntetyczny kannabinoid z samorobnego bonga, siedząc przy parku na ławce obok stolika z szachownicą. W pewnym momencie G. zemdlała i przewróciła się na plecy, skąd. N. usiłował ją podnieść, aż zbiegli się przechodnie i wezwali karetkę. Po półtorej godziny w szpitalu G. zostaje wypisana na żądanie ze szpitala z kompletem badań, w których wykryto amftetaminę, mefedron, pentedron, marihuanę i coś jeszcze. N. jakby do końca nie uświadamia sobie, do jakiego ryzyka dopuścił, nie mieści mu się w głowie, czym musi być nasączone te świńskie palenie, aby móc spowodować samo przez się depresję oddechową. Wzięto to za przypadek przedawkowania „mocarza”.

Po następnym grzechu: N. widzi kolumnę świątyni Thelemy, nad którą powiewa sztandar z heksagramem. Całość otoczona jest filarami i wewnątrz płonie ogień o niedostrzegalnym źródle – crowleyański Watykan? Widzi dosyć rozłożone w przestrzeni światła miasta i wie, że zaleją je płomienie, ich języki niczym języki fal czarnego morza.

Od rana N. wiedział, że G. jest na skrajnym głodozjeździe i poczuciu niedosycenia – tak głęboko się to ścierwo wrywa w duszę. Na tyle głęboko, aby sprawić, że pierwsze 40 zł zarobione na krojonym alkoholu przeznaczy na skucie się samolubnie i bezczelnie bez towarzystwa siostrzyczki, a po którym wyda mu się, że jest ona przy nim, poszła gdzieś tylko – za czymś i się zgubiła, wobec czego zacznie biegać pytając ludzi, czy widzieli niską, rudą niebieskoooką. W rezultacie dojdzie do bzdurnego wniosku, że należy kontynuować proceder i spróbuje zajumać 4 butelki johnny Walkera z jednego z hipermarketów, obskrobując nożem kody kreskowe, skitrany złudnie przed monitoringiem (bo przecież opuściwszy jego zasięg), schylony przy biurku i zostanie zatrzymany po przekroczeniu linii kas, choć gdyby reagował bardziej czujnie, miał sporą szansę uciec. To jedno z trzech zatrzymań na skutek kradzieży w trakcie tego dnia, w rezultacie czego N. dostaje grzywnę i groźbę 30 dni puszki. W trakcie jednego z przesłuchań, mylnie odczytawszy intencje panów Włac próbuje opuścić komendę, wobec czego otrzymuje parę soczystych kopniaków w nogę, a następnie zostaje skomplementowany przez jedynego jak dotąd poznanego przezeń „poczciwego” milicjanta, który użala się na system, że chciałby pomagać ludziom, a nie rzucać im kłody pod nogi.

Ostatni dzień naszego ciągu, postanawiamy nakraść czekolad, które udaje się spieniężyć, a za uzyskany brzdęk wysępić bezczelnie próbki. Udajemy się do NCKu, gdzie G. przyjmuje 2 ml kryształu, zaś N. jeden ml kryształu i młotka (alfa-pvp). N. dostrzega niebiesko srebrzyste drzewa, którym rozkwitały gałęzie, a następnie ich liście zaczynały płonąć fioletem. G. ciemny korytarz z drzwiami obitymi granatowym suknem, niczym loża.

N. w wybaczającej jasności ujrzał wysepkę pośród jeziora. Wtem dostrzegł płomienistą przestrzeń, jasną kulę, która rozkwitła w olbrzymi płomień, a w jego środku jak zza czarnego witrażu żarzyła się diabelsko twarz Seta / Kaina / Tyfona. Generalnie zamykając oczy widział podświetloną lekko kolorowo, śnieżącą przestrzeń jak z hppd, ale gdy się zaczynał skupiać na przepływających kształtach przybierały formy i tak ujrzał fosforescencyjne zielone, bliżej niesprecyzowane kształty, które pływały w kałuży, na której zaroiło się jakby od rzuconych przypadkiem run / patyków, które układały się w sigile.

Jasno, blado żółta przestrzeń w centrum której rozrósł się czarny kształt jakby ściany w jaskini  pomalowanej krwią, dalej obraz się zaciemnił, ale w głębokim cieniu ujrzał jak smok otwiera oczy. Widział miliardy gwiazd, setki galaktyk, przesłoniętych mgławicami.

Piątego dnia N. ze skrajnie zintensyfikowanym hppd usiłował blokować każdą myśl prowadzącą go w intencji do ponownego sięgnięcia po narkotyk. Udało się, a był to jeden z najdłuższych dni w jego życiu, począwszy od 4:30. W międzyczasie udał się na wizytę do herr doktora, który chciał wypisać skierowanie do psychiatryka. „Nie można żyć w taki sposób, odpłyniesz gdzieś w upajający czar fantazji i cię zamkną, albo zabiją”, „no ale to by było rozczarowujące jak na tak wieloletniego narkomana jak pan” – mocny uścisk ręki i opuszcza przychodnię z receptą na 60 mg. alprazolamu. N. Zaczyna bawić na swój niezdrowy sposób stan okołopsychotyczny spowodowany skumulowanym zjazdem z benzodiazepiny i kryształu; powstrzymuje się przed próbami wyżebrania na receptę, jak robił skutecznie podczas 2 bezdomnych tygodni, zanim go zamknęli i się zmienił; poza jedną próbą, bardziej w charakterze prowokacji, widząc bowiem stanowisko świadków Jehowy i trzy elegancko odziane postaci siedzące w pobliżu na ławeczce. Podchodzi i mówi, że jest osobą chorą psychicznie, gnojoną przez polski system prawny, po czym pokazuje receptę i prosi o pomoc w wykupieniu jej. „My jesteśmy sługami pomocniczymi i możemy świadczyć każdego rodzaju pomoc poza finansową. Taką może pan otrzymać od szeregu innych instytucji w kraju.” – Przepraszam, że zabrałem państwu czas, chciałem tylko się przekonać jak zareagujecie na moją prośbę. Polsko, jak ja Cię kurwa kocham! Na resztę miłosiernie opuścimy kotarę zapomnienia. Doznane nie zostanie w swych efektach zapomniane, a czynienie swojej Woli wymaga często przeczenia nakazom rozsądku i deptania reguł moralnych, które jednakowoż zarazem zostają podczas tego uszanowane i ustanowione, a któż jest najprawdziwiej ludzki, jak nie ten, kto przeżywa najintensywniej? Intensywność przeżycia zaczyna jednak w pewnym momencie wymagać zaprzestania oddawania się zmienionym stanom świadomości, zintegrowania wewnętrznej przemiany, która nastąpiła na skutek dotychczasowych prób; samodyscypliny.